فرق حق و تکلیف چیست 1- حق قابل اثبات و واگذاری است. 2- حق به نفع فرد و به عهده دیگران است ولی تکلیف به نفع دیگران و به عهده فرد است. 3- حق فتوا بردار نیست ولی تکلیف فتوابردار است. 4- حق با حقیقت شی و واقعیتهای پیرامونش هماهنگ است. 5- حق متکی به ملاکها و پاداش و کیفر تکوینی و حقیقی در دنیا و اخرت بوده و هرگز صرف قرارداد محض و اعتبار اجتماعی و عرفی نیست. 6- حق ماهیتا قابل اسقاط نیست بلکه قابل تبدیل مادی یا معنوی است زیرا صاحب حق اصلی خداست و انسان امین آن است. 7- حق انسان متناسب با جایگاه خلیفه الهی انسان است نه فراتر و نه فروتر 8- حق متناسب با نظام هستی و بدون ضرر به آن است. 9- هر حقی لزوما تکلیفی را در بر دارد ولی هر تکلیفی لزوما حق نیست. 10- تکالیف راههای استیفای حقوق اند. 11- عدم ادای تکلیف ناشی از حقوق، ذاتا موجب تضییع حق می شود. 12- ادای تکلیف حقیقی موجب ادای حق خود نیز می شود. 13- حق اصل است و تکلیف فرع و تابع آن. 14- همه حقوق در یک رتبه نیستند. حقوق اولیه و حقوق ثانویه. 15- عدم ادای تکلیف ناشی از حقوق، ذاتا موجب کیفر می شود. 16- عدم ادای تکلیف در دنیا ممکن است طبیعی، انتفاعی و یا انتظامی باشد ولی در آخرت حقیقی است. 17- حق از سنخ تکوین و بود و نبود است و تکلیف از سنخ تشریع و باید و نباید. 18- مبدآ حق ، امری قراردادی نیست بلکه با حقایق عینی و ذاتی مرتبط است و انسان بر اساس آنچه که ذاتا هست حقوقی پیدا می کند و حقوق انسان مطابق ذات اوست. 19- تشخیص حق ناشی از تشخیص کامل انسان است. 20- حق بشر است که خدا حقوقی وی را به او ابلاغ کند. 21- انسان، صاحب حق است ولی واضع حق نیست. 22- تشخیص حق امری است کشفی و نه وضعی. 23- کشف حق نیازمند عقل، وحی و شهود است. 24- با اینکه بشر تکوینا ازاد است و اساسا نمی تواند آزاد نباشد و اختیار نداشته باشد و آزادی حق تکوینی اوست ( لااکراه فی الدین) ولی در تشریع ازاد نیست و حق تشریعی ندارد. عقیده حتی در اختیار خود انسان هم نیست و خود به خود براساس علم و تعقل حاصل می شود. 25- دنیا و احکام تکلیفی ناشی از آن و حقوق موضوعه، یک باید ، حکم و تکلیف است اما به یک حق ذاتی انسان برمی گردد که آنهم خارج از اختیار اوست.